แสงพลบค่ำสาดส่องไปทั่วห้องนั่งเล่น พี่สาวไม่อยู่บ้าน ฉันรอพี่เขยกลับบ้านหลังเลิกงานเพียงลำพัง ประตูเปิดออก เขายืนนิ่งอยู่ในชุดสูท เหนื่อย...

แสงพลบค่ำสาดส่องไปทั่วห้องนั่งเล่น พี่สาวไม่อยู่บ้าน ฉันรอพี่เขยกลับบ้านหลังเลิกงานเพียงลำพัง ประตูเปิดออก เขายืนนิ่งอยู่ในชุดสูท เหนื่อยล้าแต่หล่อเหลาจนปฏิเสธไม่ได้ ดวงตาอบอุ่นเช่นเคย หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ฉันเปลี่ยนเป็นเสื้อกล้ามและยกชาให้เขา ปลายนิ้วของฉันไปโดนหลังมือเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ ความอบอุ่นจากสัมผัสของเขาสร้างความตึงเครียดชั่วขณะ เขาเงยหน้าขึ้น สายตาสั่นไหวราวกับรับรู้ถึงสิ่งผิดปกติ ฉันหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า "พี่เขย คืนนี้เราคุยกันดีไหม" และแล้วเรื่องราวก็เริ่มต้นขึ้น